Grywalizacja zrewolucjonizowała sposób, w jaki podchodzimy do naszego codziennego życia. Od monitorów fitness, które grywalizują ćwiczenia, po aplikacje do nauki języków, które zamieniają ten proces w grę – grywalizacja ułatwiła nam utrzymanie motywacji w naszych zajęciach.
Ale czy wiesz, że grywalizacja robi furorę także w świecie terapii?
Zgadza się — fizjoterapeuci, specjaliści ds. zdrowia psychicznego i pracownicy służby zdrowia zwracają się obecnie w stronę grywalizacji, aby pomóc pacjentom osiągnąć cele zdrowotne w atrakcyjny i angażujący sposób.
Niezależnie od tego, czy pomaga ludziom radzić sobie z lękiem lub depresją, regenerować się po urazie fizycznym czy radzić sobie z przewlekłym bólem, grywalizacja wykazała obiecujące wyniki w zakresie poprawy zaangażowania pacjentów i wyników.
Korzystanie z elementów gier, takich jak punkty, odznaki i tabele wyników, może sprawić, że terapia będzie przyjemniejsza, bardziej wymagająca i interaktywna, motywując pacjentów do trzymania się planów leczenia.
W tym artykule przyjrzymy się światu grywalizacji w terapii oraz sposobom jej wykorzystania zarówno w leczeniu zdrowia psychicznego, jak i fizycznego.
Zagłębimy się w różne rodzaje technik grywalizacji i w jaki sposób są one wdrażane w różnych terapiach. Przyjrzymy się także zaletom grywalizacji w terapii, a także wszelkim potencjalnym wadom.
Niezależnie od tego, czy jesteś pracownikiem służby zdrowia, czy osobą, która chce poprawić swoje zdrowie, czytaj dalej, aby odkryć fascynujący świat grywalizacji i terapii.
Czym jest grywalizacja?
Grywalizacja to proces dodawania elementów przypominających grę i elementów projektowania gier do kontekstów innych niż gry w celu zaangażowania pacjentów, zwiększenia motywacji i przyjemności.
Koncepcja opiera się na założeniu, że ludzie mają naturalną skłonność do zabawy i cieszenia się środowiskami przypominającymi gry oraz że włączenie takich elementów może sprawić, że czynności niezwiązane z grami będą bardziej atrakcyjne i zabawne.
Wykorzystanie grywalizacji stało się powszechne w różnych branżach, od edukacji po marketing, a opieka zdrowotna nie jest wyjątkiem.
W kontekście opieki zdrowotnej grywalizacja polega na włączeniu elementów i mechanik gry do sesji terapeutycznej (np. terapii interpersonalnej i poznawczo-behawioralnej), aby poprawić zaangażowanie pacjenta i poprawić wyniki.
Rodzaje technik grywalizacji
W terapii wykorzystuje się różne rodzaje technik grywalizacji. Niektóre z najczęstszych obejmują:
- Punkty, odznaki i tablice wyników (PBL): PBL to jedna z najpopularniejszych i najprostszych technik grywalizacji. Polega na przyznawaniu pacjentom punktów, odznak lub stopni za wykonanie określonych zadań lub osiągnięcie określonych celów. Można także dodać tabele wyników, aby porównać postępy pacjentów i wspierać rywalizację, motywując ich do osiągania lepszych wyników przy jednoczesnym pogłębianiu wiedzy na temat gier.
- Opowiadanie historii: Opowiadanie historii polega na tworzeniu narracji wokół procesu terapii, aby uczynić go bardziej znaczącym dla pacjentów. Tworząc historię, którą pacjenci mogą śledzić, mogą lepiej zrozumieć cel terapii i zachować zaangażowanie przez cały proces.
- Awatary i wirtualne światy: Awatary i wirtualne światy można wykorzystać, aby uczynić terapię bardziej interaktywną i wciągającą. Pacjenci mogą tworzyć własne awatary i poruszać się po wirtualnych środowiskach, aby wykonywać zadania i osiągać cele. Technika ta może być szczególnie pomocna dla pacjentów poddawanych rehabilitacji fizycznej, ponieważ może sprawić, że powtarzalne ćwiczenia staną się przyjemniejsze i bardziej motywujące. Aribo to przykład platformy grywalizacyjnej, która umożliwia tworzenie działań rzeczywistych i wirtualnych w celu zwiększenia zaangażowania.
- Minigry: Minigry to krótkie, proste gry, które można zintegrować z sesjami terapeutycznymi. Gry te mogą służyć do nauczania pacjentów nowych umiejętności lub wzmacniania już istniejących, dzięki czemu proces terapii będzie przyjemniejszy i wciągający.
Grywalizacja w terapiach zdrowia psychicznego
Grywalizacja wykazała obiecujące wyniki w terapiach zdrowia psychicznego, szczególnie w leczeniu lęku i depresji.
Tacy pacjenci często mają trudności z kontynuowaniem terapii, ponieważ może to być długi i wymagający proces. Jednak stosując techniki grywalizacji, terapeuci mogą sprawić, że terapia będzie bardziej atrakcyjna i motywująca dla pacjentów, co doprowadzi do lepszych wyników leczenia.
Świetnym przykładem grywalizacji w kontekście zdrowia psychicznego jest inicjatywa Kung Mind Fu firmy Aribo – gamifikowany program szkoleniowy mający na celu wspieranie dobrego samopoczucia psychicznego dzieci w wieku 7–12 lat.
Program Kung Mind Fu łączy w sobie tradycyjne podejście do dobrego samopoczucia psychicznego (np. karty emocji) z mocą aplikacji Aribo, aby zapewnić niezapomniane i wysoce skuteczne wrażenia. Gry i wyzwania, zarówno wirtualne, jak i fizyczne, można wykorzystać między innymi do nauczania inteligencji emocjonalnej, odporności emocjonalnej i praktyki uważności.
Innym przykładem jest SuperBetter, gra samopomocy, która pomaga osobom radzić sobie z wyzwaniami związanymi ze zdrowiem psychicznym.
SuperBetter wykorzystuje techniki grywalizacji, takie jak PBL i opowiadanie historii, aby pomóc jednostkom wyznaczać i osiągać cele, budować odporność i radzić sobie ze stresem. Gra chwalona jest za skuteczność i przystępność, gdyż można w nią grać na smartfonie lub komputerze.
Grywalizacja w fizjoterapii
Grywalizacja znalazła również zastosowanie w fizjoterapii, szczególnie w rehabilitacji i leczeniu bólu.
Pacjenci poddawani fizjoterapii często uważają ją za trudną i żmudną, co prowadzi do niskiego wskaźnika przestrzegania zaleceń i słabych wyników leczenia. Na szczęście terapeuci mogą zoptymalizować praktykę kliniczną, włączając techniki grywalizacji. W ten sposób mogą sprawić, że terapia będzie bardziej angażująca i motywująca, co doprowadzi do lepszych wyników leczenia.
Jednym z przykładów grywalizacji w terapiach zdrowia fizycznego jest wykorzystanie rzeczywistości wirtualnej (VR) w rehabilitacji fizycznej. Rozwiązania VR, takie jak Aribo , można wykorzystać do tworzenia wciągających środowisk symulujących sytuacje z życia codziennego, umożliwiając pacjentom ćwiczenie i doskonalenie swoich umiejętności motorycznych w zabawny i wciągający sposób.
Wykazano, że VR skutecznie poprawia funkcje motoryczne i zmniejsza ból u pacjentów z różnymi schorzeniami, w tym po udarze i urazie rdzenia kręgowego.
Innym przykładem jest exergaming – gry wideo wymagające aktywności fizycznej, takie jak taniec lub gry sportowe, w celu promowania aktywności fizycznej i ćwiczeń. Egzergry mogą usprawnić treningi fizjoterapeutyczne, motywując pacjentów do trzymania się planów leczenia.
Badania wykazały, że egzergaming może poprawić sprawność fizyczną, równowagę i koordynację u pacjentów z różnymi schorzeniami, w tym z chorobą Parkinsona i stwardnieniem rozsianym.
Innym przykładem grywalizacji w fizjoterapii jest wykorzystanie przenośnych monitorów kondycji. Urządzenia te wykorzystują PBL do zachęcania do aktywności fizycznej, śledzenia i nagradzania kroków, przebytego dystansu i spalonych kalorii. Pacjenci mogą wyznaczać cele i śledzić ich postępy, dzięki czemu ćwiczenia stają się bardziej motywujące i satysfakcjonujące.
Wykazano, że monitory kondycji poprawiają poziom aktywności fizycznej i wyniki zdrowotne u pacjentów z chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca i otyłość.
Korzyści z grywalizacji w terapiach
Zastosowanie grywalizacji w terapii niesie ze sobą szereg korzyści, m.in.:
- Większe zaangażowanie: grywalizacja sprawia, że terapia staje się bardziej wciągająca i przyjemna, zwiększając motywację pacjenta do bardziej aktywnego udziału w leczeniu.
- Lepsze przestrzeganie zaleceń: techniki grywalizacji, takie jak PBL i opowiadanie historii, mogą poprawić przestrzeganie przez pacjentów planów leczenia, co prowadzi do lepszych wyników leczenia.
- Większa retencja: grywalizacja może zwiększyć wskaźnik retencji w terapii, ponieważ pacjenci chętniej będą kontynuować leczenie, gdy będzie ono przyjemne i satysfakcjonujące.
- Lepsze uczenie się: grywalizacja może poprawić uczenie się pacjentów, czyniąc terapię bardziej interaktywną i wciągającą, umożliwiając pacjentom naukę i ćwiczenie nowych umiejętności w zabawny i wciągający sposób.
- Opłacalność: grywalizacja może być opłacalnym sposobem prowadzenia terapii, ponieważ może zmniejszyć potrzebę sesji osobistych i może być prowadzona zdalnie.
Potencjalne wady grywalizacji w terapiach
Chociaż grywalizacja ma wiele zalet w terapii, należy wziąć pod uwagę również potencjalne wady, w tym
- Nadmierne poleganie na technologii: grywalizacja opiera się na technologii i niektórzy pacjenci mogą nie mieć dostępu do niezbędnych urządzeń lub mogą czuć się niekomfortowo, korzystając z technologii.
- Potrzeba personalizacji: techniki grywalizacji muszą być spersonalizowane do potrzeb i preferencji każdego pacjenta, co może być czasochłonne i trudne.
- Potencjał uzależnienia: Jeśli strategia nie zostanie właściwie wdrożona (bez konkretnego terapeutycznego wkładu profesjonalisty), niektórzy pacjenci mogą uzależnić się od mechaniki gry terapeutycznej, co prowadzi do nadużywania i potencjalnych szkód.
- Brak długoterminowej skuteczności: chociaż grywalizacja może poprawić krótkoterminowe zaangażowanie i przestrzeganie terapii, jej długoterminowa skuteczność jest nadal niejasna i wymaga dalszych badań. Na razie rozumiemy, że grywalizacja nie może zastąpić faktycznej terapii, ale może być skutecznym narzędziem wspierającym ogólne wysiłki.
Wdrażanie grywalizacji w terapiach
Jeśli jesteś zainteresowany włączeniem grywalizacji do swojej terapii, musisz rozważyć kilka kroków:
- Zrozum potrzeby i preferencje swoich pacjentów: Przed wdrożeniem grywalizacji w terapiach konieczne jest zrozumienie potrzeb i preferencji pacjentów. Pomoże Ci to stworzyć skuteczną strategię grywalizacji dostosowaną do ich potrzeb.
- Wybierz odpowiednie narzędzie: gdy poznasz potrzeby i preferencje swoich pacjentów, możesz wybrać odpowiednie narzędzie do swojej strategii grywalizacji. Zastanów się, czy chcesz wykorzystać rzeczywistość wirtualną, egzergaming, urządzenia do noszenia, czy inne narzędzie, aby terapia była bardziej angażująca i przyjemna dla Twoich pacjentów.
- Monitoruj postęp: Monitorowanie postępu i dostosowywanie planu grywalizacji w razie potrzeby ma kluczowe znaczenie. Zwróć uwagę na to, jak Twoi pacjenci reagują na elementy grywalizacji i odpowiednio wprowadź zmiany.
- Stwórz plan długoterminowy: grywalizacja może być skutecznym narzędziem pomagającym pacjentom w utrzymaniu zaangażowania w terapię i osiągnięciu celów zdrowotnych, ale nie powinna zastępować faktycznej terapii. Pamiętaj, aby stworzyć długoterminowy plan, który łączy grywalizację z tradycyjnymi terapiami, aby uzyskać najlepsze rezultaty.
Podsumowując
Grywalizacja to innowacyjne podejście do terapii, które może poprawić zaangażowanie pacjenta i wyniki, zapewniając realistyczną i obiecującą przyszłość. Włączając do terapii elementy przypominające grę, pracownicy służby zdrowia mogą sprawić, że leczenie będzie przyjemniejsze, trudniejsze i bardziej interaktywne, motywując pacjentów do trzymania się planów leczenia.
Zastosowanie grywalizacji w terapiach zdrowia psychicznego i fizycznego przyniosło obiecujące wyniki, w ramach których opracowano i wdrożono wiele skutecznych interwencji. Jednak, jak w przypadku każdego nowego podejścia do terapii, ważne jest, aby wziąć pod uwagę potencjalne wady i wyzwania związane z grywalizacją oraz upewnić się, że jest ona wdrażana w bezpieczny i skuteczny sposób.
Ogólnie rzecz biorąc, grywalizacja może zmienić sposób, w jaki podchodzimy do terapii, czyniąc ją bardziej wciągającą, skuteczną i dostępną dla wszystkich.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości lub pytania, skontaktuj się z naszymi ekspertami od grywalizacji!